قــدیم  قدیــما

دروازه غار واقع در خیابان خیام جنوبی ودر خیابان شهید هرندی قرار دارد.من در دهه 80 یکبار جهت آشنایی با محیط این خیابان از این محل دیدار کردم .متاسفانه در آن زمان فقر بیداد میکرد.اکثر کوچه آن تنگ و تاریک می باشد. در این محل خانه های خرابه و نیمه کاره، کودکان کار و بی سرپرست بیداد میکرد. دروازه غار یا همان هرندی امروزی است، منطقه ای در جنوب تهران حدفاصل خانی آباد و میدان شوش. وقتی پایت را به این منطقه بگذاری می توانی همه آسیب های اجتماعی را یکجا ببینی.تجمع معتادان و تزریقی ها اولین جلوه ای از این منطقه است که در بدو ورود مشاهده می شود.

در دروازه غار کمتر کسی جرات می کند بعد از تاریکی هوا تنها در کوچه های تنگ و باریک قدم بگذارد.طی سالهای اخیر پلیس بارها طرح هایی را در این منطقه اجرا کرده اما معتادان پس از چند روز دوباره سر و کله شان پیدا می شود.گاه گاهی معتاد از سطح محله دروازه غار جمع آوری می شوند اما به دلیل این که این معتادان مریض هستند و زخم هایی روی بدنشان است نه مرکز نگهداری معتادان و نه مراکز بازپروری شهرداری آنها را قبول نمی کنند.محله هرندی نسبت به سال های قبل خیلی بهتر شده است اما نمی توانیم بگوییم 100 درصد پاک است. در حال حاضر بسیاری از کاسبی ها به خاطر وجود معتادان تعطیل شده است و بسیاری از اهالی قدیمی محل به دلیل وضعیت موجود خانه هایشان را فروخته و از این محل فرار کرده اند.در زمان قدیم دروازه غار، نام یکی از دروازه های قدیمی شهر تهران بود که در اطراف حصار ناصری قرار داشت.

در مورد وجه تسمیه و ریشه نام این محله تاریخی گفته میشه که در گذشته این محله پُر از زاغه و گودی‌ بوده و خاک این زاغه‌ها و گودی‌ها در کوره‌پز‌خانه‌ها صرف ساخت خشت و آجر میشده…در دهه 60 پاتوق شیروانی کوبها دروازه غار بود یعنی دو باب قهوه خانه بود که شیروانی کوبها در آن محل جمع می شدندواز طریق این قهوه خانه ها توسط پیمانکاران سر کار می رفتند گویا ایت قهوه خانه و بیشتر گودها که در آن خانه مسکونی بود ومردم در آن زندگی میکردند خراب شده وبجای آن پارک و ورزشگاه احداث شده است.