قــدیم  قدیــما

قبل از آن‌که، نام منوچهری را بر این خیابان تهران بگذارند، آن را به نام باغ «ظهیرالدوله» می‌شناختند. قاجاری پر نفوذ و اندکی دوست‌دار ادب و هنر که مانند دیگر خویشاوندانش، که در همه‌جای ایران باغ و کاخ ساخته بودند، در آن نزدیکی باغ داشت.منوچهری را خیابان «لاله‌زار نو»، به دو نیم می‌کند. این چهار راه، «کنت» نام دارد و بر نبش آن ساختمان سه اشکوبه‌ی بزرگی، هنوز خودنمایی می‌کند.

این ساختمان مسافرخانه یا هتلی باشکوه، در روزگاران گذشته بوده اما امروز، با پنجره‌های شکسته و دیوارها ریخته، دیگر نشانی از آن شکوه و بروبیای پیشین، برایش نمانده است.در خیابان منوچهری کوچه‌های قدیمی‌ای را می‌بینید که نام‌های عجیب و کمتر شنیده شده‌ای دارند؛ مثل کوچه «ارباب جمشید»، که تداعی‌گر نام مرد خوش‌نامی است که سال‌ها نماینده‌ی مجلس بود. این کوچه در نزد سینماگران، به «هالیوود» ایران مشهور است چون تا به حال بارها لوکیشن فیلم‌های قدیمی و تاریخی بوده است.

خیابان منوچهری از اواسط خیابان سعدی شروع میشود، و از تقاطع لاله‌زار میگذرد به خیابان فردوسی متصل میشود. خیابان منوچهری در ابتدا با فروشگاه‌های کیف‌، ساک و چمدان و همچنین رنگ فروشیها آغاز میشود و سپس لوازم‌التحریر و لوازم آرایشی هم به چشم میخورد. به دلیل عبور خیابان لاله‌زار از اواسط خیابان منوچهری و تجمع مسافرخانه‌ها و هتل‌ها در این منطقه و نیاز مسافران به اسباب سفر، چمدان فروشی بورس کسبه این خیابان شده است‌. حدود 15 سال اخیر، بورس لوازم ساختمانی و رنگ فروشی نیز در میان بورس چمدان شکل گرفت‌، اما به مرور این صنف تبدیل به مغازه‌های فروش لوازم بهداشتی و آرایشی شده است‌. یکی از خانه‌های قدیمی خیابان‌، تبدیل به مسجد امام‌رضا شده است‌. خیابان ارباب جمشید، منشعب از منوچهری، نیز بر گرفته از نام یکی از زرتشتیان سرشناس تهران است . همچنین، میرزا ابراهیم‌خان صحاف باشی در بازگشت به ایران در حدود مهرماه سال1283ه. ش‌، نخستین سالن نمایش فیلم را در حیاط پشت مغازه خود، در خیابان ارباب جمشید دایرکرد. مغازه‌های عتیقه فروشی و جواهر سازی که در تزیین در و دیوارهای خود از نقوش و بن مایه‌های قدیمی و باستانی استفاده کرده‌اند، کاملاً چشم‌گیر است‌.

آن‌ها به نوعی ارتباط اشیای قدیمی خود را با تاریخ این سرزمین به نمایش میگذارد. بازار منوچهری نیز شامل مغازه‌هایی است که به نوعی سحرکننده خریداران یا بازدیدکنندگان اشیای قدیمی است ؛مغازه‌هایی که در آن‌ها لباس‌های محلی قدیمی ایرانی و خارجی، چراغ‌های روشنایی دوران‌های مختلف‌، تابلوهای مینیاتور قدیمی و همچنین کتب خطی یافت میشود. دست فروشیهای کنار خیابان انواع سنگ‌های تراش داده شده به رنگ‌های مختلف‌، انواع تسبیح و مهرهای قدیمی اشخاص‌، عینک و فندکهایی که زمانی مد روز بوده‌اند، قطعات ماشین‌های صنعتی مثل چرخ گوشت و وسایل برقی دیگر، کاسه‌ها و ظروف برنجی و مسی که اکثراً تزیین‌کننده طوقه و علم‌های عاشورا هستند و سکه‌های قدیمی را به ترتیب در درون دفترچه‌هایی که مخصوص این سکه‌ها ساخته شده است‌، می فروشند.