قــدیم  قدیــما

تاریخ احداث این خیابان به سال 1285 باز می‌گردد، پیش از آن خندق قسمتی از ارگ سلطانی بوده‌است. پس از ساخت خندق جدید، خندق قدیم را پر کرده و آنرا به خیابان تبدیل می‌کنند و بفرمان ناصرالدین شاه «ناصریه» نام می‌گیرد. چهار سال بعد سامان دادن آن به امین حضور محول می‌شود و او پس از چند سال کوشش سروسامانی به به این خیابان می‌دهد.

خیابان ناصرخسرو ازمیدان توپخانه شروع شده و به خیابان پانزده خرداد (بوذرجمهری) ختم می‌شود. خیابان‌های صور اسرافیل وسعدی جنوبی در مسیر این خیابان قرار دارند.

مسـیرهای پیادهٔ گردشگری تجاری یکی از ارکـان مـهـم درآمدزایی پـایدار در کلان‌شهرها می‌باشد. در شهر تهران، خیابان ناصرخسرو بورس لوازم پزشکی و بهداشتی است. در این خیابان، مراکز فروش تجهیزات پزشکی و لوازم بهداشتی آرایشی، لوازم الکتریکی و وسایل عکاسی بسیاری وجوددارند. این خیابان همچنین در بین مردم به محلی برای عرضه غیر قانونی داروهای کمیاب و قاچاق شهرت دارد.

در سالهای اخیر تلاشهایی از سوی شهرداری، از جمله تخلیه انبارها و تبدیل خیابان به «پیاده راه» (مسیرهای پیادهٔ تجاری گردشگری) صورت گرفته‌است. با ایجاد مسیرهای پیاده گردشگری و تجاری می‌توان مدت زمان حضور مردم در این نقاط را افزایش داد و زندگی را به این محدوده‌ها بازگرداند. این در حالی است که آمارها به خوبی نشانگر خالی شدن محدوده‌های مرکزی پایتخت و اشغال آن توسط کارگاه‌ها و انبارهاست.

مواردی که برای ایجاد اینگونه مسیرهای تجاری، گردشگری یا فرهنگی بایستی در نظر گرفت عبارتند از: توجه به مسیرهای دسترسی سواره، تأمین پارکینگ و تأمین خدمات عمومی مورد نیاز جمعیت.

شمس العماره یا بنای خورشید یکی از بناهای تاریخی تهران، مربوط به دورهٔ قاجار و از شاخص‌ترین بناهای کاخ گلستان و برجسته‌ترین ساختمان ضلع شرقی مجموعه کاخ گلستان است.دلیل برجسته بودن این سازه، بلندی، تزیینات و طراحی آن است.

گویا ناصرالدین شاه پیش از سفر به اروپا و با دیدن تصاویر بناهای فرنگستان، تمایل پیدا کرد بنایی مرتفع، نظیر آنها در پایتخت خود ایجاد کندتا بتواند از بالای آن منظره شهر و دورنمای پیرامون را تماشا کند. ساخت این ساختمان در سال ۱۲۸۲ ه. ق به دستور ناصرالدین شاه آغاز و پس از دو سال به مباشرت دوستعلی‌خان نظام‌الدوله به پایان رسید.

این ساختمان برای تماشای شهر تهران و اطراف آن توسط شاه و مهمانان او مورد استفاده بود. طرح و نقشه آن ظاهرا از معیرالممالک و معمار آن استاد علی محمد کاشی بود.سبک این بنا ترکیبی از معماری سنتی ایرانی و معماری غربی است.